Κείμενα της ρ/φ εκπομπής: “Γονείς και παιδιά για πρώτη φορά μαζί στο web radio STROFI” που μεταδόθηκε τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2019 15.00 – 17.00.
ΟΛΓΑ
Στην αρχή νόμιζα πως το ραδιόφωνο κι εγώ ήταν δυο εντελώς ασύμβατα πράγματα. Ώσπου ήρθε η πρόταση της Κυρατσώ για την δημιουργία της Ομάδας Ραδιοφώνου Γονέων και το κάλεσμά της για να συμμετέχω σε αυτήν.
Να γράψω κείμενα; Τι να γράψω;
Να μιλήσω στον αέρα; Πώς να μιλήσω;
Όλα μου φαίνονταν δύσκολα έως αδύνατα!
Κι όμως… η Ομάδα ξεκίνησε, με λίγο φόβο και αρκετή αμηχανία για τα περαιτέρω, βρεθήκαμε όλα τα μέλη-γονείς στην πρώτη μας συνάντηση! Υπεύθυνη της Ομάδας μας η Κυρατσώ και Συντονίστρια η Ειρήνη, εθελόντρια με μεγάλη πείρα στο ραδιόφωνο αλλά και με μεγάλη καρδιά και με απέραντη υπομονή. Να μας ενθαρρύνει, να μας ακούει προσεκτικά, να μας παροτρύνει, να μας επαινεί (όλο με τα καλά της λόγια), να μας υπομένει…
Κυρατσώ και Ειρήνη η καρδιά και η ψυχή της Ομάδας Ραδιοφώνου Γονέων.
Οι ομάδες, όχι πάντοτε εύκολες, αλλά πάντοτε δημιουργικές και πλούσιες.
Άλλοτε να βουτάς βαθιά μέσα σου, να ταξιδεύεις στο παρελθόν, να προσπαθείς να ανασύρεις κομμάτια του εαυτού σου, να ξυπνάς μνήμες, να παιδεύεσαι, να πονάς, να χαίρεσαι, να αναστατώνεσαι, να καταλαγιάζεις…
Δύσκολα εξάλλου τα περισσότερα θέματα των εκπομπών μας. Έχουν να κάνουν με την οικογένεια, με τα παιδιά και με την χρήση που μπήκε ανάμεσά μας και που αυτά ερχόμαστε να παλέψουμε στη ΣΤΡΟΦΗ.
Θυμάμαι την πρώτη μας εκπομπή στο ηχοστούντιο, την ανησυχία και το άγχος μας…
Να προσπαθούμε να μάθουμε την διαδικασία, να εξοικειωθούμε με τα μηχανήματα και την ιδιαιτερότητα του χώρου… ώσπου ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε στον αέρα - έτρεμα κάπως- και η Ειρήνη πάντα γλυκιά και καθησυχαστική, όπως και η Κυρατσώ με το γλυκό της χαμόγελο και τα αστεία της. Τα παιδιά της Κοινότητας στο ηχοστούντιο πολύ υπομονετικά και βοηθητικά μαζί μας.
Για μένα η ομορφιά της ομάδας ραδιοφώνου είμαστε όλοι εμείς: οι γονείς, η Ειρήνη και η Κυρατσώ, που με πολλή φροντίδα, αγάπη και ψυχή, δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, προκειμένου να επικοινωνήσουμε ένα δύσκολο και σοβαρό πρόβλημα, που όλοι έχουμε αντιμετωπίσει, ώστε να βοηθήσουμε κι άλλους γονείς που πιθανόν να αντιμετωπίζουν κι αυτοί παρόμοια προβλήματα με τα παιδιά τους.
ΒΙΒΗ
Στο Πρόγραμμα της Στροφής εργαζόμαστε συστηματικά, μέρα τη μέρα, για να βγάλουμε τη ζωή μας από τη χρήση. Το όνειρό μας, και ο στόχος μακροπρόθεσμα, είναι να προχωράμε θεμελιώνοντας έναν ασφαλή και καθαρό κόσμο, όπως ακριβώς τον χρειάζονται οι νέοι, με φροντίδα πραγματική γι’ αυτούς. Κι όπως τον χρειαζόμαστε και οι γονείς...
Σ’ αυτό το πλαίσιο, βρεθήκαμε μια παρέα γονιών απ’ το Πρόγραμμα της ΣΤΡΟΦΗΣ και φτιάξαμε την ομάδα Ραδιοφώνου με την καθοδήγηση της Ειρήνης, που προσφέρει εθελοντικά στη ΣΤΡΟΦΗ εδώ και χρόνια την πολύτιμη πνευματική και καλλιτεχνική της σκευή και την πλούσια επαγγελματική γνώση και εμπειρία για το ραδιόφωνο, συμβατικό και διαδικτυακό.
Η Ειρήνη είναι η μέντορας που έρχεται από τον κόσμο των ανθρώπων που δεν είχαν συναντήσει από κοντά τη χρήση. Αυτή η ιδιότητά της, που συνοδεύεται από πλήρη σεβασμό και αληθινή στοργή, μας ξεκλειδώνει σκέψεις, εμπειρίες και συναισθήματα, αυτονόητα για μας, αλλά που μπορεί για τους απ’ έξω να είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικά και ν’ ανοίξουν μια προοπτική σε κάποιες οικογένειες...
Δεν ξέρω, αν έλειπε η Κυρατσώ, η υπεύθυνη του Προγράμματος της ΣΤΡΟΦΗΣ πόσο αποτελεσματικά θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτές τις θεραπευτικές βουτιές!
Με την Κυρατσώ Σκοδρογιάννη όλοι μας στη ομάδα ραδιοφώνου έχουμε μια σχέση ζωής. Μας έχει κοιτάξει κατάματα και μας καλωσόρισε με μια δυνατή αγκαλιά, όταν χτυπήσαμε την πόρτα της ΣΤΡΟΦΗΣ, σκυφτοί και σαστισμένοι. Έχει κρατήσει για καθεμιά, καθέναν από μας, μέσα στις θεραπευτικές ομάδες ένα φωτάκι, ακοίμητο, αποφασισμένο και σωτήριο, όταν κατεβαίνουμε στα σκοτεινά μας άδυτα, για ν’ αγγίξουμε αρχαίες πληγές που μας έφεραν στη χρήση. Και μας έχει κρατήσει το χέρι να ξανανέβουμε στο φως.
Στις συναντήσεις ραδιοφώνου πολλή δύναμη παίρνουμε από σένα Κυρατσώ, να γράψουμε ο κάθε ένας το κομματάκι του για την εκπομπή! Μας ακούς και κάθε σχόλιό σου, κάθε σου λέξη μας ανοίγει πόρτες για το επόμενο βήμα.
Πάντως η συνάντηση προετοιμασίας της κάθε εκπομπής είναι μια σοβαρή δουλειά, μια προσεκτική επισκόπηση της πορείας μας σαν γονείς, για να αγγίξουμε από μια καινούργια σκοπιά, όσα ζήσαμε κι όσα παλεύουμε... Το ταξίδι αυτό, σαν απολογισμό, και σαν χάραξη πορείας το ταξιδεύουμε κάθε μήνα όλοι μαζί, δίπλα δίπλα, όλοι για τον κάθε ένα και κάθε μία για όλους, όπως λέμε. Δεν το λέμε απλώς, το εννοούμε. Ό,τι διαλέγουμε να σας πούμε σε κάθε εκπομπή, αρχικά το ετοιμάζει η κάθε μητέρα κι ο κάθε πατέρας μόνος του στο σπίτι. Κι ύστερα μαζευόμαστε στην ομάδα προετοιμασίας, και την κάθε μαρτυρία τη μοιραζόμαστε ανάμεσά μας.
Αυτές οι στιγμές που κάθε μέλος μοιράζεται την κατάθεσή του με τους υπόλοιπους, έχουν δύναμη μεγάλη, μας φέρνουν ακόμα πιο κοντά κι ανοίγουν πόρτες πολλές στη συνείδηση, στην ευαισθησία και στην αποτελεσματικότητα μας.
Ανακαλύπτουμε επίσης πλευρές και δεξιότητές μας, που μέσα στην καθημερινότητα δεν υπάρχει πολύς χώρος και χρόνος να λάμψουν. Σιγά σιγά για χάρη της ομάδας και της εκπομπής ξεδιπλώνονται ικανότητες άγνωστες και ξεχασμένα ταλέντα! Οργανωτικά, μουσικά, επαγγελματικά, καλλιτεχνικά και επικοινωνιακά. Αλλά και πολύτιμες ικανότητες φροντίδας, υποστήριξης, αυτό-έκφρασης, φαντασίας και υλοποίησης στόχων.
Στην ομάδα ραδιοφώνου ο βασικός μας στόχος είναι να εμπνευστούμε, να ετοιμάσουμε και να σας δώσουμε το μήνυμα της καθαρής ζωής με όσο πιο άμεσο, απλό και ξεκάθαρο τρόπο γίνεται... Ό,τι ετοιμάζουμε βγαίνει από την καρδιά μας, με σκέψη και συνείδηση. Και με νοιάξιμο για κάθε ακροατή και ακροάτριά μας, ας μην σας γνωρίζουμε προσωπικά.
Επειδή για μας είναι ανάγκη να μοιραστούμε την αγάπη και την πίστη στη ζωή.
Άμα δεν το δώσεις, δεν το χαρίσεις, δεν μπορείς να τόχεις, να το κρατήσεις, λέμε.
Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε...
Εδώ στη Στροφή, πορευόμαστε όλοι ενωμένοι μ’ ένα όραμα: επιλέγουμε και προσβλέπουμε σ’ έναν κόσμο καθαρό, ελεύθερο από ουσίες κι εξαρτήσεις. Όπου δεν θα καρδιοχτυπούν οι γονείς, κι οι έφηβοί μας δεν θα κινδυνεύουν. Έχει τόσα ρίσκα και προκλήσεις η ζωή όσο να μεγαλώσουν! Ας μην καραδοκεί και η χρήση στο δρόμο τους... Για το κάθε αγόρι και το κάθε κορίτσι, για να μην κακοπέσει και στραπατσαριστεί σε πολιτείες που κανείς δεν σκοτίζεται για κανέναν, ούτε καν για τον εαυτό του.
Να μην κινδυνέψει ασυλλόγιστα καμιά ζωή, που με τόσο κόπο, υπομονή, αγάπη και ελπίδες ανασταίνουμε οι γονείς... λεπτό το λεπτό, χρόνο με το χρόνο!
Σας ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δίνετε με την προσοχή σας! Σας ευχόμαστε το καλύτερο για σας και τα παιδιά σας!
Το τραγούδι που διάλεξα είναι το « Άσπρα καράβια τα όνειρά μας»
ΔΗΜΗΤΡΑ
Το ραδιόφωνο της Στροφής το αγάπησα και το αγαπώ πολύ. Μέσα από το ραδιόφωνο αγάπησα την φωνή του παιδιού μου, που όταν τον πρωτοάκουσα ένοιωσα τόσο έντονα συναισθήματα που αποφάσισα να συμμετέχω και εγώ στην ομάδα ραδιοφώνου των γονέων.
Αγαπώ τον Τάσο τον μουσικό της Στροφής που επιμελείται τις εκπομπές μας.
Αγαπώ την Ειρήνη που είναι σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων και Συμπαραγωγών και μας βοηθάει εθελοντικά. Ειρήνη έχω πάρει πολύ δύναμη από την αγκαλιά σου, το νοιάξιμο και την φροντίδα σου. Κοντά σου το ραδιόφωνο φαίνεται εύκολο και απλό.
Αγαπώ την ομάδα μου γιατί κάθε εκπομπή είναι ομαδική δουλειά και συμμετέχουμε όλοι μας με την ψυχή μας.
Αγαπώ την επαφή με τα παιδιά που κάνουν ηχοληψία και νοιώθω ότι χαίρονται και αυτά μαζί μας.
Αγαπώ τα μηνύματα που στέλνουν οι γονείς που μας ακούνε, που δείχνουν νοιάξιμο, αγάπη, επικοινωνία και ενδιαφέρον για αυτό που κάνουμε.
Αγαπώ το feedback που κάνουμε με την Κυρατσώ την υπεύθυνη του προγράμματος της Στροφής, που είναι μαζί μας σε κάθε εκπομπή και βρίσκει πάντα τον τρόπο να βοηθάει τον καθένα μας ξεχωριστά.
Στο ραδιόφωνο της Στροφής έχω νοιώσει τα πιο έντονα συναισθήματα. Εδώ μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω για τα βιώματα μου, να ξαλαφρώσω και να προχωρήσω παρακάτω.
Στο ραδιόφωνο της Στροφής είμαι ΕΓΩ, το μικρόφωνο και τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ μου, τίποτε άλλο.
Σε αυτό το μικρό ηχοστούντιο της Στροφής έκλαψα πολλές φορές, γέλασα άλλες τόσες και κάθε φορά που έρχομαι για την εκπομπή αγχώνομαι πολύ, όμως εδώ μέσα νοιώθω ζωντανή και δημιουργική.
Δεν θα άλλαζα με τίποτα την ενέργεια, την δύναμη, την αγάπη και το νοιάξιμο που νοιώθω στο ραδιόφωνο της «ΣΤΡΟΦΗΣ» και θέλω να το νοιώθω για πολλά χρόνια ακόμα.
Αποσπάσματα από θέματα:
- αγαπημένος φωτισμένος δάσκαλος
- Τι σημαίνει δώρο για μένα
Τραγούδι : Μαρινέλα «Να παίζει το τρανζίστορ» του 1978, μουσική : Γιώργος Χατζηνάσιος
Θα σας μιλήσω για την έως τώρα εμπειρία μου σαν ακροάτρια.
Το ραδιόφωνο της Στροφής για εμένα μπήκε στη ζωή μου τον Οκτώβριο του 2017. Λίγο καιρό μετά αφού ξεκίνησε το παιδί μου να έρχεται στο πρόγραμμα. Το έβαζα κατά τη διάρκεια της ημέρας και άκουγα με θαυμασμό τα ηχογραφημένα σποτάκια των παιδιών για το κατόρθωμα που έχουν κάνει και ήλπιζα ακούγοντας τα το παιδί μου να παίρνει το μήνυμα.
Χαρακτηριστικά θυμάμαι Χριστούγεννα, να στολίζουμε το δέντρο και σαν μουσική υπόκρουση να έχω βάλει το ράδιο της Στροφής. Όταν το παιδί μπήκε στη κοινότητα, και έμαθα ότι υπάρχει και ζωντανή εκπομπή κάθε Δευτέρα των παιδιών και μία φορά τον μήνα οι γονείς κατενθουσιάστηκα. Δεν έχει υπάρξει Δευτέρα που να μην έχω ακούσει ή να μην έχω στείλει έστω ένα μήνυμα.
Νοιώθω αυτό το δίωρο απίστευτη γαλήνη και πραγματικά είναι σαν να είμαι εκεί σε μια άκρη μαζί τους και γι΄αυτό τον λόγο προσπαθώ να μην εντάξω τίποτα στο πρόγραμμα μου ώστε να έχω την ευχαρίστηση να τους απολαμβάνω είτε από το σπίτι μου είτε από το δεύτερο σπίτι μου, τον σύλλογο, όπου εκεί μαζευόμαστε οι γονείς και με απόλυτη προσοχή ακούμε. Αυτή η στιγμή είναι πολύ σημαντική γιατί λέγονται πράγματα που είναι μοναδικά και αυτό συμβαίνει γιατί βγαίνουν μέσα από την ψυχή και αποτελούν το βίωμα του καθενός.
Από την πρώτη στιγμή όπου μου δινόταν η ευκαιρία διέδιδα όπου μπορούσα ότι υπάρχει αυτός ο διαδικτυακός σταθμός και ότι θα έπρεπε να τον ακούσουν. Μάλιστα χαριτολογώντας πολύ γονείς όταν αναφερόντουσαν ή ήθελαν να μάθουν πληροφορίες και απευθυνόντουσαν ακόμα και σε πιο παλιούς γονείς τους απαντούσαν τη Νότα να ρωτήσεις. Ήξερα χωρία να έχω μπροστά μου κάποιο ηλεκτρονικό μέσο πώς να τους κατευθύνω ώστε να μπορέσουν να ακούσουν και επέμενα πολύ και στα μηνύματα. Δεν ξέρω πως είναι να ξέρεις να σε ακούει ο κόσμος και να σου στέλνει αλλά ξέρω πως νοιώθω εγώ όταν το κάνω. Θέλω να το φωνάξω. Γονείς ακούστε. Υπάρχουμε και βοηθάμε. Ένοιωσα πολύ καλά όταν πρόσφατα μια γνωστή μόλις με είδε το πρώτο πράγμα που μου είπε είναι ότι συγκλονίστηκε με την εκπομπή που αφορούσε τα σημάδια της χρήσης, και ότι την έβαλε να την ακούσει και ο έφηβος γιός της.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα πέρναγα την ώρα μου στο σπίτι είτε κάνοντας δουλειές είτε ακόμα και αυτή την στιγμή που γράφω το κείμενο μου ότι θα είχα αυτά τα ακούσματα από καθαρά δική μου επιλογή, και ότι θα πέρναγα καλά. έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μου και μπορώ να πω ότι το έχω και ανάγκη γιατί με έχει βοηθήσει και σε δύσκολες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα στην διακοπή του γιού μου όπου είχα βάλει την εκπομπή και την ακούγαμε και ήταν σαν να του έλεγα εγώ ανήκω εκεί και όσο εκείνος μου μιλούσε για να με αποσπάσει τόσο και πιο πολύ το δυνάμωνα και του έλεγα πως θέλω να ακούσω και το αποκορύφωμα ήταν όταν έστειλα μήνυμα και απάντησαν τα παιδιά. Αυτή τη βοήθεια που πήρα μέσα από το ράδιο πώς να την ξεχάσω; Πώς να μην είμαι φανατική ακροάτρια;
Ειλικρινά είμαι πολύ περήφανη το λέω και το ξαναλέω όπου ανήκω στη μεγάλη οικογένεια της Στροφής και ευχαριστώ για την τιμή που με δεχθήκατε σε αυτή την ομάδα. Μου δίνετε την ευκαιρία να βάλω και εγώ το κομμάτι μου και ελπίζω να βοηθήσω και εγώ με την σειρά μου έστω και έναν που μας ακούει. Επίσης χαίρομαι γιατί μέσα από τον χώρο που γίνονται οι εκπομπές θα μοιράζομαι τα συναισθήματά μου και θα ξέρω ότι το παιδί μου θα με ακούει.
Το λέω αυτό γιατί στο ηχοστούντιο την ώρα της εκπομπής είναι και τα παιδιά μας και για εμένα προσωπικά είναι άλλη μία ευκαιρία να είμαι μαζί του.
Τραγούδι:"Έχω άνθρωπο" - Γιώτα Νέγκα
Είναι ωραίο μέσα από εικόνες να επιχειρείς να αποδώσεις καταστάσεις. Βασικά να βγάλεις τον εαυτό σου. Γιατί η καταγραφή και η περιγραφή έχουν πάντα τόνο προσωπικό. Μια πράξη βιωματική. Πράξη εσωτερική, δική σου, κατά-δική σου… Σου ανήκει.
Βλέπεις, λοιπόν, τη φύση και αναγνωρίζεις σε αυτήν την ψυχή σου.
Βλέπεις τον κισσό που σφιχταγκαλιάζει τον πανύψηλο κορμό του δέντρου και σκέφτεσαι ότι πνίγει και κυριεύει, επαίρεται ή αγκαλιάζει, καλλωπίζει ή ερωτοτροπεί …. Τα φυλλώματα καρφώνουν το νου…
Κοιτάς την αττική φύση, ορατή και ζωογόνα δια κυριακάτικου περιπάτου.... Ασκούνται τα πέλματα, γιατί ταράζουν τις αισθήσεις...
Βλέπεις αλλιώς το μελαγχολικό φθινόπωρο σε μια θάλασσα στα σύνορα των δύο εποχών.... Με το τέλος του καλοκαιριού φθίνουν τα φρούτα, αλλά δε φθίνει η φύση και η ψυχή σου...
Βλέπεις το σχολείο στη Ρεθεμνιώτικη επαρχία, την αυλή του, μυρίζεις την αύρα των προγόνων....
Ομορφιά! Βλέπεις το χιόνι να καλύπτει το δρόμο του χωριού σου και σου φαίνεται ότι δεν καλύπτει. Αλλά ότι αποκαλύπτει…
Θυμάσαι από μια τραγωδία καλοκαιριού πώς αγάπησες τον ήχο του πεύκου στον άνεμο! Με το κίτρινο ξερό χόρτο που έκανε πιο καυτό το φως... Και ο ήχος του πεύκου στον αέρα που τον ακούς μόνο του.. Ακόμα να τον ακούς! Από τα πέντε σου χρόνια…
Είσαι σε μια θάλασσα-λίμνη και απέναντί σου αστραπόβροντα και γκρίζο... Μοναδική φύση.... Να σε εκπλήσσει, να σε φοβίζει, να σε θαμπώνει... Ψυχή, ρε παιδί μου...
Βλέπεις το πεύκο που φυτρώνει και μεγαλώνει στο γκρεμό, στο κενό.... Και ψάχνεις αναλογίες... Όμορφη εικόνα ζωής...
Βλέπεις από τη Μυτιλήνη προς Αθήνα κάπου στο βάθος, απέναντι, τη Μικρασία που την ορίζει μια θερινή πρωινή συννεφιά και ένα παιχνίδι του φωτός... Ωραίο πρωινό, ελληνικό, μακριά από τις "πατριωτικές" κραυγές....
Βλέπεις το σπίτι της γιαγιάς σε ένα βουνό ηπειρώτικο με προγονική συγκίνηση... Αγάπη και ευγνωμοσύνη...
Βλέπεις ένα ολόγυμνο ολομόναχο ξερό δέντρο, κάπου στην Πίνδο...Που στη δική σου ταραχώδη σκέψη αλλάζει μορφή... Γίνεται πίνακας... Και τον μοιράζεσαι...
Βλέπεις μια τοξωτή γέφυρα… ζώα… βοσκό… Και νιώθεις ομορφιά...
Βουτάς στη μνήμη και κολυμπάς σε παροντικό χρόνο… Με μυρωδιές, με γεύση, με αισθήσεις του σπιτιού σου. Με πρόσωπα που τα φέρνεις μπροστά σου συχνά σαν παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία σκληρής νοσταλγίας. Με δώρα σε μια αόρατη συσκευασία αγάπης.
Μια πλημμυρίδα συγκίνησης κατακλύζει το ραδιόφωνο της Στροφής…
Με μια εντυπωσιακή άμπωτη αποκάλυψης του βυθού σου…
(τα κείμενα προσφέρονται –ενίοτε- σε πολύ αγαπημένο πρόσωπο, όταν νιώθεις ότι σε αισθάνεται)
Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα ήμουν συμμέτοχη στο στήσιμο και στην παραγωγή μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Και αν κάποιος μου το είχε προτείνει σε αλλοτινές εποχές σίγουρα η φυσική μου ατολμία και ανασφάλεια θα με οδηγούσε σε άρνηση.
Όμως όταν η Κυρατσώ ζήτησε τη στελέχωση της ομάδας ραδιοφώνου ήταν άμεση η ανταπόκριση και η αποδοχή μου σένα τέτοιο εγχείρημα, γεγονός που είχε να κάνει με τη συμμετοχή μου στο πρόγραμμα της Στροφής.
Συντελούνταν ήδη η προσωπική μου ενδυνάμωση, έβλεπα μέρα με τη μέρα το παιδί μου να κερδίζει τη μάχη ενάντια στην εξάρτηση και την οικογένεια ν’ αποκτά νέες δυνάμεις και δυνατότητες αναγεννητικές,.
Και να ‘μαι στο ραδιόφωνο της Στροφής δεύτερο χρόνο τώρα...
Στην εκπομπή των γονιών που είναι συμμετοχική και αποκαλύπτει τη μοναδικότητα του ΜΑΖΙ.
Με την Κυρατσώ και την Ειρήνη να μας καθοδηγούν και να μας συντροφεύουν και εμείς να συνυπάρχουμε, ν’ αποκαλύπτουμε , να συντονιζόμαστε, να σχεδιάζουμε, να δυσκολευόμαστε, να χαιρόμαστε, να μοιραζόμαστε και να γινόμαστε μια μεγάλη σφιχτοδεμένη αγκαλιά μεταφέροντας σ’ εσάς τους ακροατές μας το προσωπικό μας βίωμα, τη δική μας μάχη στον αγώνα κατά των εξαρτήσεων γνωρίζοντας ότι μπορεί να γίνει κι αλλιώς.
