4ο Λύκειο Πετρούπολης. Πρόσωπο με πρόσωπο με συνομήλικους, μετά από αρκετό καιρό. Δεν ήταν κι εύκολο...
Όταν πήγαινα κι εγώ σχολείο…
Ήμαστε τρεις η Κυρατσώ υπεύθυνη της Στροφής, ο Παναγιώτης κι εγώ. Αποστολή μας η ενημέρωση μαθητών και καθηγητών σχετικά με την χρήση των ναρκωτικών. Τόπος το 4ο Ενιαίο Λύκειο Πετρούπολης.
Πριν από την ενημέρωση είχα άγχος, νευρικότητα, αμηχανία..
Στην αρχή κάποιοι δεν ήθελαν να συμμετέχουν στην ενημέρωση κάποιοι δεν ήθελαν ούτε να μπουν στην αίθουσα. Απογοητεύθηκα αλλά μπήκα στην θέση των παιδιών, ίσως να θεωρούσαν ότι ήταν μια χαμένη ώρα.
Προσπάθησα να τους πείσω ότι δεν ήμουν εκεί για μάθημα, ούτε για να χάσω τον χρόνο μου ή τον χρόνο τους, αλλά για να μοιραστώ τις εμπειρίες μου, να τους αποτρέψω από το να κάνουν τα ίδια λάθη με μένα, να μην χρειαστεί να φάνε τα μούτρα τους, να μην χάσουν πολύτιμο χρόνο για να καταλάβουν.
Η ενημέρωση στη συνέχεια εξελίχθηκε πολύ καλά και με χαρά συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά άκουσαν με ενδιαφέρον αυτά που είχαμε να τους πούμε. Είχαν ενεργή συμμετοχή κάνοντας ερωτήσεις και καταθέτοντας την άποψή τους.
Στο τέλος χάρηκα που κάποια παιδιά έμειναν, γνωριστήκαμε καλύτερα και ήθελαν να μάθουν περισσότερα πράγματα για εμένα και την προσπάθεια μου.
Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για μένα και χάρηκα πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να σας γνωρίσω και να θυμηθώ πώς ήταν και πώς ένιωθα όταν πήγαινα κι εγώ σχολείο.
Με μεγάλη χαρά θα ξαναερχόμουν στο σχολείο σας για μια παρόμοια ενημέρωση και είμαι στη διάθεσή σας όποτε με χρειαστείτε Με εξέπληξε το ενδιαφέρον και η αγάπη που τρέφουν οι καθηγητές για εσάς και μπορώ να πω ότι το ζήλεψα! Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να πετυχαίνετε πάντα τους στόχους σας.. Και να θυμάστε πάντα πως
ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ !
ΣΤΕΛΙΟΣ Μ.
Πίσω στο σχολείο μου
6 χρόνια μετά..
4ο Ενιαίο Λύκειο Πετρούπολης, το σχολείο μου, το σχολείο που άφησα πριν 6 χρόνια ,το σχολείο που μου στέρησαν τα ναρκωτικά.
Το σχολείο που ξαναβρήκα εντελώς αναπάντεχα 6 χρόνια μετά, καθαρός πια από ουσίες και εξαρτήσεις, όταν η υπεύθυνη του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ Κυρατσώ Σκοδρογιάννη μου ζήτησε να συμμετέχω στην ενημέρωση που θα έκανε εκεί για τα ναρκωτικά.
Δυνατά, έντονα συναισθήματα με πλημμύρισαν, έκπληξη, άγχος, αγωνία, φόβος. Αναρωτιόμουνα αν θα τα καταφέρω, δεν περίμενα, δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να μου συμβεί.
Και να’ μαι στον γνώριμο χώρο του σχολείου 6 ολόκληρα χρόνια μετά. Το προαύλιο, οι αίθουσες όλα ίδια και όμως τόσο διαφορετικά.
Είμαι εδώ για να μιλήσω για τον «καθαρό» και δύσκολο δρόμο της απεξάρτησης για το πώς βλέπω την ζωή μου από εδώ και πέρα.
Οι καθηγητές, οι καθηγητές μου ήταν εκεί, τα παιδιά, οι μαθητές ήταν εκεί, με άκουγαν, μας άκουγαν με προσοχή, το ενδιαφέρον μεγάλο, οι ερωτήσεις πολλές. Και όλοι είχαν μόνο καλά λόγια να μου πουν.
Το άγχος διαδέχθηκε η ανακούφιση, η ικανοποίηση, η αναγνώριση..
Και μια σκέψη σφηνώθηκε στο μυαλό μου. Αν 6 χρόνια πριν παρακολουθούσα σαν μαθητής κι εγώ μια τέτοια συνάντηση ίσως και να είχα αποφύγει την χρήση.. Γιατί η άγνοια είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος και γιατί τέτοιες συναντήσεις πρέπει να γίνονται συχνά σε όλα τα σχολεία σε όλη τη χώρα.
Με λένε Παναγιώτη, είμαι τρία χρόνια καθαρός από ναρκωτικά και αλκοόλ, ανήκω στο Κέντρο Κοινωνικής Δραστηριοποίησης της ΣΤΡΟΦΗΣ. Και πριν 6 χρόνια ήμουν μαθητής του 4ου Ενιαίου Λυκείου Πετρούπολης.
